
herman de vries sanctuarium in münster, na twintig jaar
Elke tien jaar wordt er in Münster, in het Duitse Westfalen, een grote beeldententoonstelling georganiseerd door de hele stad, de Skulptur Projekte. Een aantal van die beelden blijft staan, waardoor je bij iedere nieuwe editite ook weer even kunt gaan kijken bij beelden die tien, twintig of dertig jaar geleden werden gemaakt.
Een van die beelden is het sanctuarium van herman de vries, een Nederlandse kunstenaar (die zijn naam bewust met kleine letters spelt) die al het grootste deel van zijn leven in Duitsland woont, en die in zijn kunst altijd de natuur centraal heeft staan. Dat is bij dit Sanctuarium, oftewel heiligdom, ook het geval.
Het idee is eigenlijk heel eenvoudig: in een park werd twintig jaar geleden een ruimte afgebakend met een ronde muur (ik schat een kleine drie meter hoog) met vier ronde kijkgaten op ooghoogte in de vier windrichtingen. De ruimte binnen die ronde muur was in eerste instantie volkomen leeg. De natuur moest zijn gang maar gaan.
Op de eerste twee foto’s zie je hoe het Sanctuarium er in 1997 bijlag en een paar jaar later, en dan volgen de foto’s die ik nu, in 2017, dus twintig jaar later, maakte. Binnen in het sanctuarium heeft de natuur inderdaad een fraaie wondertuin geschapen zonder enige tussenkomst van de mens.
De buitenkant is een geheel ander verhaal, en daar heb ik toch wel met enige verbazing naar staan kijken. Ik dacht dat er onder graffiti-kunstenaars en andere kunstenaars een soort erecode gold dat je niet over andermans kunstwerk heen werkt, maar blijkbaar zien graffiti-spuiters dit niet als kunst, waardoor je nu aan de buitenkant graffiti ziet die werkelijk haaks staat op de intentie van de vries. Hoewel je het ook ironisch zou kunnen vinden dat je door het oog van een doodskop moet kijken om naar het binnenste van dit bijzondere heiligdom te kijken.
De gouden inscriptie op de bovenrand van de vries valt nu helemaal niet meer op, waardoor er toch wel veel van de subtiliteit van het oorspronkelijke werk verloren gaat, vind ik. Jammer dat deze graffiti-kunstenaars blijkbaar alleen een muur zagen, en niet verder keken. Dat heeft ze voor mij definitief gediskwalificeerd, vrees ik
De galerie werkt zo:
Je klikt op een foto, die komt dan groot in beeld. Klik je dan rechts op die foto, dan ga je naar de volgende, klik je links dan ga je terug. Klik je naast de foto, dan kom je weer hier.