klokken
Van dit klokje moet ik nog steeds een keer het uurwerkje vervangen – hij tikt namelijk te hard. Linksboven zie je hoe hij op mijn werkkamer voor een paar spiegels staat.
Een driehoek is eigenlijk heel geschikt voor een klok, omdat het voornaamste ijkpunt de plek van de twaalf is.
Soms vind je iets dat perfect lijkt om een vrolijk klokje van te maken, zoals dit oude halmabord.
Mijn eerste klokje – een mislukt schilderij (van iemand anders) werd de basis voor een driehoekige klok. Ik vind hem zelf nog steeds mooi.
Ook dit was eigenlijk een mislukt schilderij – de ellende met dit klokje is dan ook nog eens dat de verf op plekken begint af te bladderen. In het begin was het nog een charmant soort craquelé, maar het schilderij valt nu bijna uit elkaar, zoals je op onderstaand detail goed kunt zien:
Klokken zijn meestal rond met duidelijke cijfers. Ik vind dat zelf een beetje saai, dus ik heb in de loop der tijd met wisselend succes geprobeerd klokken te maken die er iets anders uitzagen, maar die toch niet al te verwarrend zijn.
Dat betekent in de praktijk dat je wel meteen moet kunnen zien hoe laat het is. Op deze pagina vind je de klokken die bij ons in huis nog rondzwerven. Een aantal van de geslaagdere exemplaren is in andermans huizen terechtgekomen, en ik heb eigenlijk nooit de moeite genomen daar een foto van te maken.