Zwart, rood en wit, dat zijn de kleuren waar ik het liefste mee werk, want het gaat me niet zozeer om de kleur van het schilderij, maar om het effect, het spel met het perspectief en de dieptewerking. Schoonhoven ontmoet Escher en Vasarely, en ik voeg er dan graag nog een ruw randje aan toe en laat het toeval tot op zeker hoogte een kleine rol meespelen, zodat het allemaal voor mezelf wat spannender wordt. Variatie op een thema, ritmisch opgezet, als in de jazz. En dit schilderij gaat golven, zeker als je even wat langer kijkt. Als je dat eenmaal ziet kun je het niet meer anders zien dan als driedimensionaal. Pas als je gaat inzoomen zie je hoe krachtig de macht van suggestie is, want dan gebeuren er heel andere dingen, en wordt het op een heel andere manier een fascinerend schilderij.

Deze golft overigens precies de andere kant op als schilderij nummer 8, dat “rechtsdraaiend” was – deze is linksdraaiend. En hij is wat donderder rood. Kleine verschillen, maar als je van subtiele variaties houdt, zoals ik, doen die er wel degelijk toe.

Geschilderd met rode, witte en zwarte acrylverf op een plaat masoniet hardboard van 40 x 60 cm.

Holly Moors, augustus 2018

De galerie werkt als volgt:
Klik op een schilderij en het komt groot in beeld, klik je dan rechts dan ga je door naar het volgende plaatje, klik je links dan ga je terug, klik je naast het plaatje, dan kom je weer hier.

• meer schilderijen van Holly Moors