Een compositie in zwart en wit. Een vierde “contemporary sunset” in wat nu definitief een serie dreigt te worden. Het begon met een schilderij dat ik op verzoek maakte, een horizonschilderij dat voor een deel geïnspireerd was op een cartoon van James Stevenson uit The New Yorker waarin twee mensen naar een zonsondergang zitten te kijken die verdacht veel weg heeft van een schilderij van Mark Rothko. De man zegt tegen de vrouw: “Now, there’s a nice contemporary sunset”. Vandaar de overkoepelende titel van de reeks – contemporary sunsets. Schilderijen die je als zonsondergangen kunt bekijken, maar ook als abstracte schilderijen, wat ze feitelijk ook zijn, al zijn ze wel degelijk geïnspireerd op de zee, of, zoals in dit geval, op een drassig veenlandschap.

Ik heb dit schilderij met verdunde witte en zwarte acrylverf geschilderd op een plaat masoniet van 40 x 60 centimeter. Ik laat eerst het hele schilderij zien, dan zoom ik in op wat details.

Holly Moors, augustus 2019

De galerie werkt als volgt:
Klik op een schilderij en het komt groot in beeld, klik je dan rechts dan ga je door naar het volgende plaatje, klik je links dan ga je terug, klik je naast het plaatje, dan kom je weer hier.

• meer schilderijen van Holly Moors