Ik schilder op een vrij onconventionele manier, vaak met sterk verdunde verf. Dat betekent dat het toeval ook een kleine kans krijgt om het spel mee te spelen in de structuur die ik heb opgezet en de gelaagdheid die ik voor ogen heb. Dat levert de “op-art met een rafelrand” op, zoals iemand het wel eens noemde. Daar kies ik heel bewust voor. Bij mij niet zo chaotisch als bij Pollock, maar Pollock is wel een verwante kunstenaar. Escher en Schoonhoven zijn dat ook, net als Morandi, maar ik probeer toch mijn eigen weg te vinden. Abstracte kunst die je op het verkeerde been probeert te zetten, maar waar je wel eindeloos naar kunt blijven kijken, dat is zo’n beetje waar ik naar streef.

Dit schilderij is geschilderd met zwarte, witte en rode acrylverf op een plaatje masoniet hardboard van 61 x 40 centimeter, en ik laat het hier eerst van vier kanten zien waarna ik ga inzoomen.

Holly Moors, juli 2018

De galerie werkt als volgt:
Klik op een schilderij en het komt groot in beeld, klik je dan rechts dan ga je door naar het volgende plaatje, klik je links dan ga je terug, klik je naast het plaatje, dan kom je weer hier.

Eerst zie je het schilderij horizontaal in twee posities, dan verticaal en dan zoom ik nog een paar keer in.

• meer schilderijen van Holly Moors