Een opvouwbaar kartonnen dambordje was de basis voor dit kleine schilderijtje, dat ik met witte, zwarte en rode acrylverf geschilderd heb. Een van mijn docenten op de kunstacademie sprak ooit de onvergetelijke woorden: “we moeten natuurlijk geen schaakbordjes schilderen, er moet minstens iets van drama inzitten”. Ik was toen al stomverbaasd over die uitspraak, die volgens mij van een verbijsterend gebrek aan verbeeldingsvermogen getuigt, want als je ziet hoeveel verschillende schaakborden er alleen al niet zijn, en als je een keer een schaakgrootmeester in stilte een keer een uurtje voor een leeg bord hebt zien zitten, dan weet je al wel beter.

Sinds die tijd neem ik ieder dam- of schaakbord dat ik in een rommelmarkt vind mee naar mijn atelier en probeer ik er iets van te maken wat in principe nog “saaier” is dan een zwartwitbordje – bij mij worden alle vakjes in principe ongeveer gelijk, maar ik probeer er wel altijd iets bijzonders mee te doen, de kijker op het verkeerde been te zetten, diepte en perspectief pootje te lichten. Bij deze is dat ook weer aardig gelukt. Zeker als ik inzoom zul je verbaasd staan kijken, maar ik kan je garanderen dat het bord nog steeds volledig plat is – de diepte en de rondingen zijn allemaal puur suggestie.

Geschilderd op een kartonnen bordje van 35 x 25 cm, beeldformaat 32 x 32 cm.

Holly Moors, juni 2018

De galerie werkt als volgt:
Klik op een schilderij en het komt groot in beeld, klik je dan rechts dan ga je door naar het volgende plaatje, klik je links dan ga je terug, klik je naast het plaatje, dan kom je weer hier.

Eerst zie je het schilderij horizontaal in twee posities, dan verticaal en dan zoom ik nog een paar keer in.

• meer schilderijen van Holly Moors