Als je dit schilderij bekijkt zoals ik het bedoeld heb (het eerste plaatje) zie je, als je goed kijkt, allemaal witte kappen. Een naargeestig gezicht, ik geef het toe, maar soms ontkom je er niet aan dat de actualiteit in je werk sluipt. Afijn. Je kunt dit schilderij ook als het abstracte schilderij zien dat het zonder meer ook is, en dat speelt met diepte en perspectief, zeker als je het gaat kantelen, wat ik dan ook voor je doe hier. Wat langer kijken is aan te raden, want hoewel het een grof schilderij lijkt dat zichzelf in één klap bloot lijkt te geven, valt dat uiteindelijk, als je er even wat tijd voor neemt, nogal mee.

Ik heb op een plaat hardboard van 61 x 61 cm geschilderd met rode, witte en zwarte acrylverf.

Holly Moors, mei 2018

De galerie werkt als volgt:
Klik op een schilderij en het komt groot in beeld, klik je dan rechts dan ga je door naar het volgende plaatje, klik je links dan ga je terug, klik je naast het plaatje, dan kom je weer hier. Eerst zie je het schilderij zoals het bedoeld is (afstand nemen is gewenst), dan zoom ik nog een paar keer in.

• meer schilderijen van Holly Moors