
holly's schilderijen mei 2019 nummer 6
Een compositie in zwart, rood, blauw en wit. Het gaat me feitelijk niet om de kleur van het schilderij, maar om het effect, het spel met het perspectief en de dieptewerking. Schoonhoven ontmoet Escher, terwijl Morandi glimlachend toekijkt. Ik voeg er dan graag nog een ruw randje aan toe en laat het toeval tot op zeker hoogte een kleine rol meespelen, zodat het voor mezelf wat spannender wordt. Dat is hier ook het geval. Ook dit is weer een variatie op een thema, ritmisch opgezet, als in de jazz.
Ik heb dit schilderij met verdunde rode, witte, blauwe en zwarte acrylverf geschilderd op een plaat masoniet van 40 x 60 centimeter. Dit is er ook weer eentje die je echt van een afstand moet bekijken, en je moet hem beslist ook even kantelen, want dan zie je een ander schilderij, met een ander diepte-effect. En je moet echt even wat langer kijken, want deze zit toch net even wat geraffineerder in elkaar dan je op het eerste gezicht zou denken. En bij deze is ook het focussen belangrijk, want zodra het witte driehoekje de achtergrond wordt verandert het schilderij op een tamelijk opzienbarende manier.
Holly Moors, mei 2019
De galerie werkt als volgt:
Klik op een schilderij en het komt groot in beeld, klik je dan rechts dan ga je door naar het volgende plaatje, klik je links dan ga je terug, klik je naast het plaatje, dan kom je weer hier.