Een compositie in zwart, rood en wit, want het gaat me nooit om de kleur van het schilderij, maar om het effect, het spel met het perspectief en de dieptewerking. Bovendien hou ik wel van rood en zwart, en ben ik zelf geen colorist, al kan ik erg genieten van kunstenaars die goed met kleur kunnen werken. Bij mij is het meer Schoonhoven ontmoet Escher, Morandi en Vasarely, en ik voeg er dan graag nog een ruw randje aan toe en laat het toeval tot op zeker hoogte een kleine rol meespelen, zodat het voor mezelf wat spannender wordt. Variatie op een thema, ritmisch opgezet, als in de jazz.

Er kwam een vraag van iemand die vroeg of ik met dikke klodders verf werkte, maar het tegendeel is het geval – ik werk vaak juist met extreem verdunde verf, maar dat levert, als je het maar zorgvuldig genoeg doet, een driedimensionaal effect op dat soms kan doen denken aan dikke verfklodders. In dit geval zijn er heel wat lagen over elkaar heen geschilderd om het fluwelige effect te bereiken.

Geschilderd met rode, witte en zwarte acrylverf op een plaat masoniet hardboard van 40 x 60 cm.

Holly Moors, september 2018

De galerie werkt als volgt:
Klik op een schilderij en het komt groot in beeld, klik je dan rechts dan ga je door naar het volgende plaatje, klik je links dan ga je terug, klik je naast het plaatje, dan kom je weer hier.

• meer schilderijen van Holly Moors