Een compositie in zwart, rood en wit. Het gaat me niet om de kleur van het schilderij, maar om het effect, het spel met het perspectief en de dieptewerking. Bovendien hou ik van rood en zwart. Bij mij is het een kwestie van Schoonhoven ontmoet Escher, Morandi en Vasarely, en ik voeg er dan graag nog een ruw randje aan toe en laat het toeval tot op zeker hoogte een kleine rol meespelen, zodat het voor mezelf wat spannender wordt. Variatie op een thema, ritmisch opgezet, als in de jazz.

Een schilderij waarbij het wit zorgt voor de lichteffecten, en het rood voor de schaduwen, geschilderd met rode, witte en zwarte acrylverf op een plaat masoniet hardboard van 40 x 60 centimeter. Hij lijkt wat slordig geschilderd, met sterk verdunde acrylverf, maar dat was een heel bewuste keuze. De structuur en het ritme houdt hem aardig in balans, dacht ik.

Holly Moors, september 2018

De galerie werkt als volgt:
Klik op een schilderij en het komt groot in beeld, klik je dan rechts dan ga je door naar het volgende plaatje, klik je links dan ga je terug, klik je naast het plaatje, dan kom je weer hier.

• meer schilderijen van Holly Moors