Op verzoek een blik in mijn atelier. Nu is “atelier” een groot woord voor de ruimte waar ik zit te werken, maar goed. Kijk rustig even rond in mijn kleine maar fijne heiligdom.

Eerst een korte uitleg. We wonen in een huis dat voorheen al van alles is geweest, onder meer een bakkerij, en dat betekent dat er een klein zoldertje was waarop de zakken meel werden bewaard. Daar kon je, toen wij er kwamen wonen, niet komen, dus wij hebben zelf een trap laten maken, waardoor dat zoldertje toch omgebouwd kon worden en gebruikt kon worden als werkruimte. Er zit nu een wastafel in met warm en koud water, centrale verwarming, een groot kantelraam en een enorme werktafel. Maar je kunt er dus alleen komen door buitenom de iets te stijle trap te nemen. Om naar beneden te gaan heb ik in de loop der tijd een speciaal Charlie Chaplin-loopje ontwikkeld. De meeste mensen durven niet op een normale manier naar beneden, daar is de trap net te stijl voor.

Die werktafel staat, als je binnenkomt, rechts, en daar ligt al mijn stempelspul en de schetsboekjes. Links staat een tafel waaraan ik schilder, en door het atelier heen heb ik tactisch van alles opgesteld om de schilderijen waar ik mee bezig ben te laten drogen (ik werk altijd plat, alleen bij het “fine-tunen” wil ik een schilderij wel eens op de ezel plaatsen). Zo kan ik, als ik het een beetje slim aan pak, aan twaalf schilderijen tegelijk werken.

Je ziet hier dus heel wat “werk in uitvoering” – schilderijen die liggen te drogen en die vooral ook liggen te wachten op de volgende bewerking. Verder is dit atelier ook mijn opslagplaats – er staan en liggen een paar honderd schilderijen die af zijn maar nog niet ingelijst.  Er begint inderdaad iets van ruimtetekort te ontstaan, dat zie je goed.

Maar goed, hier ben ik dus elke dag een aantal uren te vinden, om te schilderen en om te stempelen. Atelier aan huis, ideaal.

(HM, 2 mei 2020)