afvalkunst
Werkster zet kunstwerk bij het vuil
LONDEN – Een schoonmaakster bij de beroemde Britse Tate Gallery in Londen heeft per ongeluk een kunstwerk met het vuilnis buitengezet. Dat kan ook niemand haar kwalijk nemen. Het ging om een vuilniszak vol papier. Dat berichtte dagblad The Times vrijdag.
Het curieuze object van de Duitse kunstenaar Gustav Metzger maakte deel uit van een tentoonstelling van moderne kunst. De organisatoren waren vergeten de vuilniszak met touwen af te zetten. Waarvoor de volle afvalzak symbool moest staan, is niet duidelijk.
Het kunstwerk is inmiddels teruggevonden tussen de andere vuilniszakken. Volgens de artiest was de zak met papier echter te zwaar beschadigd om nog tentoongesteld te worden.
De zak is inmiddels vervangen door een nieuwe. Metzgers geesteskind wordt volgens een woordvoerder van de Tate Gallery voortaan ’s nachts bedekt, zodat het niet opnieuw ten prooi kan vallen aan overijverig huishoudelijk personeel.
Het is niet voor het eerst dat een modern kunstwerk bijna op de vuilnisbelt belandt. Drie jaar geleden gooide een schoonmaker een werk van de kunstenaar Damien Hirst weg. Het bestond uit een verzameling lege flesjes, volle asbakken en blikken verf, en moest de chaos op de werkplek van een artiest uitbeelden.
(27 augustus 2004)
Metzger’s kunstwerk…
Twee lezers stuurden me het krantenbericht toe dat je hiernaast kunt lezen, met de vraag wat ik daar nu van vond, als kunstenaar.
Welnu, Metzger, de kunstenaar in kwestie, zal wel vergenoegd in zijn handen staan te wrijven, want in 1960 maakte hij al zogenaamde Self-Destructive Art, oftewel Zelfvernietigende Kunst. Hij wordt nu dus op zijn wenken bediend, en bovendien staat zijn naam nu eindelijk een keer in de krant, in één adem met een hedendaagse beroemdheid als Damien Hirst.
Ik wil wel nog even kwijt dat ik niets heb met shockeerkunst. Ik moet er altijd vreselijk van gapen, en vind het beeldend meestal bar vervelend allemaal. Toen Frans Haks nog de scepter zwaaide in het Groninger Museum hadden we hier al een overdosis van dit soort stomvervelende kunst, tegenwoordig kun je in het Van Abbemuseum in Eindhoven de laatste shockeerkunstenaars bezichtigen. Je wordt er niet vrolijker van. In de eerste plaats ben ik niet snel geshockeerd, in de tweede plaats is het altijd “van dik hout zaagt men planken”. De redenering van museumdirecteuren zal wel zijn dat deze kunstenaars iets van de moderne maatschappij weerspiegelen in hun kunst. Ik zie dat toch iets anders. Ik heb dan liever een wat intelligentere weerspiegeling.