
30 bomen en waarom landschapsarchitecten ervan houden
30 Trees And Why Landscape Architects Love Them is een verbazingwekkend boek, want samensteller Ron Henderson wist op een bijzonder aansprekende manier de favoriete bomen van dertig befaamde landschapsarchitecten te presenteren, en je valt van de ene verbazing en bewondering in de andere, want iedereen blijkt een andere boom als favoriet te hebben, en ze hebben ook allemaal andere redenen.
Zo gebruikt de Zwitserse Güther Vogt de rechte stam van de witte berk vooral decoratief, maar op een heel andere manier dan waarop de Mexicaan Mario Schjetman de Mexicaanse Decidious Jungles met zijn grillige rode takken tegen strakke gebouwen aan zet. Het effect kon niet groter verschillen.
Gaat het bij deze landschapsarchitecten vooral om het visuele effect, een Japanner als Toru Mitani kiest juist voor de Komorebi omdat hij zulke mooie schaduwen oplevert in de stad. En dan heb je iemand als Andrew Todd die kiest voor de Ficus carica, de gewone vijgenboom, die hij in zijn eentje in een binnentuin plaatst voor een optimaal, intiem effect.
Elizabeth Mossop kiest in Australië zelfs voor woudreuzen die ze naar de stad verplaatst, een tamelijk gewaagde keuze.
De Braziliaanse Lucia Maria Sá Antunes Costa gaat niet voor zulke bombastische grote gebaren, maar wel voor een forse boom, maar dan een met een speciale verrassing, namelijk een sappige vrucht – de jabuticabeira is een grote boom met een lage stam, kleine groene bladeren en dunne taken die gevorkt naar boven wijzen. Als het zover is worden de takken wit met kleine bloemen die kleine bijen aantrekken, en na dertig dagen komt het fruit, eerst groen, dan paars en tenslotte glimmend zwart, en dan worden de takken ook weer zwart, een miraculeuze gedaanteverwisseling. Je moet vervolgens echt de boom in om het fruit te plukken. Daar heb je ongeveer een week de tijd voor, want daarna wordt het fruit al gauw zuur. Als je dan ook nog ziet wat een prachtige boom dit is begrijp je waarom dit een van de favorieten is. Het is meteen ook de favoriet onder de favorieten, wat mij betreft.
Elk van de dertig bomen wordt hier uitgebreid toegelicht door de betreffende landschapsarchitect, en elke boom blijkt zijn eigen specifieke kwaliteiten te hebben. Je krijgt zo niet alleen een mooi overzicht van een aantal geweldige bomen, maar ook een indirect portret van al die verschillende landschapsarchitecten. En precies dat is wat het boek nog intrigerender en fascinerender maakt.
- 30 Trees And Why Landscape Architects Love Them – Edited by Ron Henderson – Birkhäuser Basel – hc – € 38,95
- Bestel het boek hier bij een bekende webwinkel: 30 Trees And Why Landscape Architects Love Them

Cherrytree blossoms “A flurry of petals swirled in the air and settled to the ground—only to disappear, as if melting, into the raked white gravel: a flower snowstorm.” Kersenboom bloesem “Een vlaag van bloemblaadjes dwarrelde door de lucht en nestelde zich op de grond – om vervolgens, alsof ze smelten, te verdwijnen in het geharkte witte grind: een bloemensneeuwstorm.” Uit: Ron Henderson en Ron Henderson en Toru Mitani, “Increments of Time in Japanese Cherry Blossoms.” © Ron Henderson

Robinia pseudoacacia, black locust. “The locust trees in Villa Contarini’s park are still there, silent and eloquent, witnesses of the twentieth century, nourishing the soil, enriching the ecosystem, measuring time and space, as actors in the landscape.” From: Antonio Longo, “Traveling Species: Native and Invasive Actors in the Landscape.” © Antonio Longo Robinia pseudoacacia, zwarte sprinkhaan. “De sprinkhanenbomen in het park van Villa Contarini zijn er nog steeds, stil en welsprekend, getuigen van de twintigste eeuw, voeden de bodem, verrijken het ecosysteem, meten tijd en ruimte, als actoren in het landschap.” Uit: Antonio Longo, ‘Reizende soorten: inheemse en invasieve actoren in het landschap.’ © Antonio Longo

Quercus agrifolia, coast live oak, yuukiš, yuukš, bellota de encino. “Despite my transplant status, I felt an immediate kinship to this ubiquitous giant tree.” From: Story Wiggins, “The Patient Giant.” © Story Wiggins Quercus agrifolia, kustlevende eik, yuukiš, yuukš, bellota de encino. “Ondanks mijn transplantatiestatus voelde ik een onmiddellijke verwantschap met deze alomtegenwoordige gigantische boom.” Uit: Story Wiggins, ‘De geduldige reus.’ © Verhaal Wiggins
© Ron Henderson 2024 Birkhäuser