Als ik het in dit magazine over identieke tweelingen heb gaat het vrijwel altijd over huizen- Twee-onder-één-kap meestal, die als identieke tweeling begonnen zijn, maar die in de loop der tijd van karakter veranderd zijn, net als gewone identieke tweelingen vaak.

In het geval van de huizen ontstaan de verschillen meestal doordat de ene eigenaar wil gaan opknappen terwijl de ander daar het geld nog niet voor heeft, of de een heeft een totaal andere smaak dan de ander, waardoor er enorme kleurverschillen ontstaan.

In Limburg kwam ik drie verschillende tegen – in Stevensweert een vrij extreme, waarbij zelf het pannendak een complete transformatie had ondergaan. Als je de tuin van het rechterhuis goed bekijkt, met de uitbundige beelden, kun je je een beetje voorstellen hoe dat gegaan is.

In Maaseik zagen we twee winkelpandjes die er totaal anders uit zijn gaan zien. Aan de bovenkant kun je nog steeds zien dat het ooit identieke tweelingen zijn geweest, maar verder lijkt het wel of je met een winkelpand volledig je gang kunt gaan.

Tenslotte Neeritter, met de minst ingrijpende veranderingen. Hier zit het echt in de details – andere deur, andere kozijnen. Toch levert ook dat een vreemd “bijgespoten-auto-effect” op – het gevoel dat het niet klopt.

Limburg, juli 2018

De galerie werkt als volgt:
Als je op een van de foto’s klikt komt hij groot in beeld. Klik je dan rechts op de foto, dan ga je door naar de volgende, klik je links, dan ga je terug. Klik je naast de foto, dan kom je weer hier.

• identieke tweelingen in Trier
• identieke tweelingen in Hoogezand
• identieke tweelingen in Haren
• identieke tweelingen rond Schin op Geul