
de perfecte agenda
Al jaren kijk ik elke december uit naar de nieuwe agenda. Elk jaar loop ik eind november al bij Henk Boomker, onze plaatselijke boekhandelaar, binnen om te vragen of hij er weer een voor me wil reserveren. Als het telefoontje komt dat hij opgehaald kan worden ga ik werkelijk handenwrijvend van voorpret richting boekhandel. Thuis wordt dan even een goed moment uitgezocht om hem eerst eens rustig te bestuderen. De agenda waar ik het hier over heb is altijd tot in de kleinste details perfect verzorgd. Hij is gemaakt met smaak, met gevoel voor details en vooral met veel gevoel voor humor. Kortom: elk jaar weer een moment van puur genot, en dan ook nog het hele jaar door.
De agenda waar ik het hier over heb is maar in één boekhandel te koop, namelijk Boomker in Haren. Dat komt zo: hij wordt door de Harener grafisch ontwerpers Koos Staal en Geja Duiker gemaakt in samenwerking met drukkers en anderen. De oplage is klein (dit jaar 1500 exemplaren) en wordt, naast die paar exemplaren die Boomker mag verkopen tegen een symbolisch bedrag, als relatie-uitgave verspreid. Dit jaar was de verrassing dubbel groot, want er werd een pakje bij mij thuis bezorgd met de nieuwe agenda. Het was de tiende agenda in successie, en omdat ik trouw elk jaar een exemplaar via Henk Boomker bestelde kreeg ik hem dit keer van de makers gratis. Het thema is ook nog eens “zuinigheid”…
Van de negen agenda’s die tot dusver verschenen waren er maar liefst zes winnaar in de jaarlijkse kalenderwedstrijd van de vakbladen Graficus/Grafisch Weekblad en het Koninklijk Verbond van Grafische Ondernemingen. Tot mijn verbazing zat de agenda van 1998 niet bij de winnaars. Dat was namelijk De Perfecte Agenda. Punt. Hij zag er ook dit jaar weer prachtig uit, en er was ook weer genoeg in te ontdekken, maar hij was dit keer ook puur als agenda perfect. In ieder geval voor mij.
Zo kon je elke dag zaken noteren tot tien uur ’s avonds. Dat is niet zo vanzelfsprekend als het lijkt, want de meeste agenda’s gaan er van uit dat je alleen overdag leeft. Verder was er voldoende ruimte uitgespaard voor zaterdag en zondag. Ook niet vanzelfsprekend, want dat er mensen zijn die ook in het weekend werken is nog niet doorgedrongen tot de wereld van kalendermakers. En dan, wat het voor mij een enorme meerwaarde gaf: je kon elke week de linkerbladzijde openklappen, en dan had je twee ruime pagina’s om aantekeningen te maken. Er is nog nooit een agenda geweest die ik intensiever gebruikt heb dan deze. Nogmaals: de perfecte agenda. Jammer dat het ontwerp niet door een agenda-uitgever in productie is genomen, want aan dit ontwerp kan volgens mij niets verbeterd worden. Je kunt een agenda maken die grappiger is, of spannender, of interessanter, maar nooit beter.
Dat wil niet zeggen dat ik me niet verheug op weer een jaar rondzeulen met de nieuwe agenda van Koos Staal en Geja Duiker. Want dit is ook weer een topper. In een tijd dat het milieu geheel van de politieke agenda verdwenen lijkt gaat deze agenda over bezuinigen, en om het goede voorbeeld te geven is hij gedrukt op éénzijdig gebruikte proefvellen uit de drukkerij. Het gaat om zogenaamde voorlopers, dat zijn vellen waarop de drukpers wordt ingesteld en die normaalgesproken als afval worden weggegooid. Dat papier is dubbelgevouwen, waardoor je de voorheen bedrukte kant niet ziet. Iedereen heeft dus een volstrekt unieke agenda in handen. De neiging is overigens groot om de bladzijden na gebruik open te snijden om stiekem te kijken wat er op die afvaldruksels stond.
Zo werd de agenda nog spannender dan wellicht de bedoeling was.