Half juli 2011 overleed de schilder Lucian Freud, kleinzoon van de grote Sigmund Freud, maar in de kunstwereld beroemder dan zijn grootvader. Hij bleef, tegen alle abstracte stromingen in, realistisch schilderen, waarbij hij ook altijd mensen bleef schilderen.

Die mensen kwamen er bij hem nooit op hun best af – Freud was vooral geïnteresseerd in het verval van het menselijk lichaam, en vergrootte elke oneffenheid, elke kwab, elk stukje vet vlees, ongenadig uit. Het leverde confronterende portretten op, maar vooral buitengewoon fascinerende schilderijen.

In het boek Portraits zijn wat etsen uit zijn laatste jaren te zien, plus een portret dat hij van zijn moeder schilderde, aangevuld met wat foto’s van de kunstenaar aan het werk in zijn atelier. Het is, achteraf gezien, een mooi afscheidsboek geworden, want de kunstenaar is niet lang na het verschijnen van dit boek overleden.

• Lucian Freud – Portraits – Daniel Blau (ed) – Hirmer Verlag – ISBN 978-37777-439716