Soms maakt een kunstwerk een onuitwisbare indruk op je, zonder dat je nu precies kunt zeggen waarom. De Potvis van Diederik Kraaijpoel zag ik een aantal jaren geleden onder niet echt optimale omstandigheden, namelijk in de St Bernardhoeve in Zuidlaren. Een grote hal die met schotten verdeeld was in kleine hokken die allemaal volhingen met kunst van Noordelijke kunstenaars.
De potvis is een vrij groot schilderij, en het had toen al een zuigende werking, want ik kwam er steeds weer even naar kijken. Een rustgevend schilderij ook, alsof je even op veilige afstand kon kijken naar dit monster in de donkere stilte van de oceaanbodem.

Het maakte me ook nieuwsgierig naar ander werk van Kraaijpoel, maar dat viel allemaal nogal tegen. Zie bijvoorbeeld het schilderij hier recht boven. Er zit geen enkel schilderij bij dat dezelfde diepe genoeglijke zucht oproept als de potvis. Nu, jaren later, kwam ik in Museum de Buitenplaats in Eelde eindelijk een boek tegen met het werk van Kraaijpoel, waarin ook de potvis te vinden was. Voor dat ene schilderij heb ik het boek gekocht, en daarom laat ik je er hier even van meegenieten.