Fotograaf, muzikant, mannequin, jongere zus, oppas, verkoopster, huisvrouw, huisvrouw, huisvrouw, huisvrouw, huisvrouw, protester!

Zo staat ze op de omslag van het boek Doris Stauffer Monograph. Doris Stauffer was een sleutelfiguur in de Zwitserse vrouwenbeweging en een pionier in de experimentele kunstopleidingen in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Ze studeerde fotografie in de jaren vijftig en maakte later, terwijl ze drie kinderen opvoedde (dat hoor je er bij vrouwen altijd bij te zeggen) assemblages van dagelijkse voorwerpen.

Ze gaf kunstles op een onconventionele manier, met cursussen als “Teamwork” en de zogenaamde F+F-School voor experimentele Gestaltung Zurich. Tegelijkertijd was ze gepassioneerd het feminisme aan het promoten via publieke ludieke acties en een “heksencursus”.

De monografie geeft een mooi inzicht in het leven van een feministisch kunstenaar in de jaren zeventig en laat tegelijkertijd zien hoe tenenkrommend die ludieke acties waren die toen door heel Europa in opmars waren. Achteraf blijkt des te pijnlijker dat kunst, humor en maatschappelijke betrokkenheid absoluut niet samengaan. Je zit er met een zekere plaatsvervangende schaamte naar te kijken, ook vanwege de verregaande naïviteit en de daarbij horende knulligheid.

Het lijkt wel alsof maatschappelijke betrokkenheid en de boodschap die moet worden overgebracht een vrijbrief zijn voor amateuristisch geklungel. Dit boek maakt dat in ieder geval op een tamelijk pijnlijke manier duidelijk. De monografie van Doris Stauffer biedt overigens wel een prachtig tijdsbeeld van het feminisme in de jaren zeventig – want die heksencursussen werden ook in Nederland georganiseerd.

• Doris Stauffer – A Monograph – Scheidegger & Spiess – ISBN 978-3-85881-760-0
• Bestel het boek hier bij een bekende webwinkel: Doris Stauffer a Monograph