Een tijd geleden zag ik in een groot Duits museum voor moderne kunst in een trapgat een enorm schilderij van Gerhard Richter hangen, waar ik behoorlijk lang ademloos van bewondering naar heb zitten kijken. Van een afstand was het een boom, maar van dichtbij waren het slierterig opgebrachte schilderstreken zonder enig handschrift of karakter. Dat was een eigenaardige tegenstelling, want van een afstand was het een schitterende boom in de wind. Een plaatje van dat betreffende schilderij heb ik niet kunnen vinden, maar die vreemde slierterige manier van schilderen vond ik wel terug in een van zijn abstracte schilderijen (hier rechts).

Richter is een intrigerende schilder, omdat hij zulk totaal verschillend werk heeft gemaakt. Nageschilderde onscherpe foto’s werden afgewisseld met wanden vol kleurvlakjes (waar ik helemaal niets mee kon als kijker). Daarna kwam er een serie abstracte schilderijen in felle kleuren waar ik vooral met verbazing naar keek, en toen volgden er weer hyperrealistische schilderijen van een lezend meisje, van een meisje op de rug, van brandende kaarsen, tot en met pure edelkitsch-zeeschappen. Intrigerend, kortom. Kijk maar eens of je er zelf soep van kunt maken.

We kregen meteen een reactie naar aanleiding van de lezeres van Richter.