Markus Raetz maakt werk waarbij je als kunstenaar regelmatig denkt “shit, waarom heb ík dat niet bedacht”. Schijnbaar simpele vondsten, maar door Raetz altijd uitgevoerd met een fabelachtige elegantie. Zijn tekeningen zijn zo adembenemend dat je het liefst al zijn schetsboeken zou stelen.

Een aantal jaren geleden kwam ik een zaal binnenlopen en zag een paar mooie koppen op de muur. Pas toen ik dichterbij kwam zag ik dat Raetz eucalyptusblaadjes op de muur had geprikt. Prachtig.

In een andere zaal lagen wat mensfiguren, opgebouwd uit een aantal simpele onbewerkte houten balkjes. Raetz had een bouwpakketje mens samengesteld, maar verblufte weer door de manier waarop die mensen met die simpele balkjes neergezet waren in al hun kwetsbaarheid.

Of een andere muurtekening, opgebouwd uit stukjes hout (zie hier recht boven voor een detail). Of het beeld van de haas die een man wordt als je eromheen loopt. Het woord yes dat no wordt, als je eromheen loopt. En kijk eens wat hij met de vorm van het continent Afrika doet. Schitterende vondsten, maar ook altijd prachtig uitgevoerd.