Markus Schinwald maakt ongrijpbare kunst, waar je als kijker moeite voor moet doen. Hij is buitengewoon veelzijdig, maakt beelden, schilderijen, films, installaties en bepaalt bij een tentoonstelling elk detail. De zaal wordt zelfs doorsneden met verticale en horizontale balken die de tentoonstellingsruimte totaal anders bepalen.

In de catalogus die van hem en zijn werk verscheen naar aanleiding van twee tentoonstellingen eind 2011 / begin 2012 kun je een beetje proeven aan zijn verbeeldingskracht, maar al kijkend en lezend realiseer je je al snel dat je eigenlijk naar een van zijn tentoonstellingen of installaties zult moeten afreizen om er echt in te duiken.

Toch zijn de beelden die je in het boek vindt wat mij betreft prikkelend genoeg om me meer dan gewoon nieuwsgierig te maken. Neem de gemanipuleerde schoenen die je hier rechts ziet. Op het eerste gezicht zijn het gewoon twee schoenen die uit de rommelmarkt gered zijn, maar er is net voldoende mee gemanipuleerd om ze een enorme suggestieve kracht mee te geven, want het kost nauwelijks moeite om je de vrouw die in die schoenen hoort te staan voor te stellen, en dan ook in die bepaalde houding die bij deze schoenen hoort. Dat is buitengewoon knap.

En dan het hergebruik van meubels, van tafel- of stoelpoten, die bij Schinwald iets elegants en tegelijk ook iets aandoenlijks krijgen. Ze komen regelmatig terug, en blijven op de een of andere vreemde manier steeds weer ontroeren.

Schinwald dienst er ook niet voor terug om oude schilderijen te hergebruiken en aan te passen. Binnen zijn installaties vervullen ze een merkwaardige, vervreemdende rol – hij lijkt er mee aan te geven dat zijn kunst wel degelijk met één voet in de traditie wil staan. Vertrouwde, bijna knusse elementen, gecombineerd met totale vervreemding, aquaria met vreemde zaken, ruimtes die opzettelijk onhandig zijn ingericht, waardoor knusheid en irritatie dicht tegen elkaar aan schuren.

Vreemde kunst, die op een zijdelingse manier doet denken aan de hermetische poëzie van HH ter Balkt, die ook op een onnavolgbare manier gesloten en open tegelijk is. Kunst waar je als kijker, als gezegd, moeite voor moet doen. Dat is vrij zeldzaam in deze tijd, maar erg welkom.

• Markus Schinwald – Catalogus – Verlag für Moderne Kunst –  ISBN 978-3-86984-236-3

• Catalogus naar aanleiding van de tentoonstelling in:

• Kunstverein Hannover van augustus tot en met november 2011 en

• LENTOS Kunstmuseum Linz
  28 oktober 2011 – 12 februari 2012