maxfield parrish
Soms wordt je nieuwsgierigheid door één klein zinnetje gewekt. In Hotel Splendide komt een scene voor waarin beschreven wordt hoe Kalakobé, die in de spoelkeuken van het hotel werkt, zich tot in de puntjes verzorgd op straat begeeft.
“As he came out of the hotel he lit up the entire street. The scene was like a Maxfield Parrish painting until he turned the corner.”
Nu had ik nog nooit van Maxfield Parrish gehoord, dus ik wou zo’n schilderij wel eens zien. Dat blijkt eenvoudig te zijn, want op internet is voldoende beeldmateriaal te vinden. We laten hier wat van zijn schilderijen zien. Het is de categorie Norman Rockwell, Rien Poortvliet of Anton Pieck. Het gaat dus om een overgeromantiseerde blik op de werkelijkheid die tegen de kitsch aanzit. Knuskunst, zou je het kunnen noemen.