Michel Couturier reisde vier jaar lang tussen Calais en Dover met de ferry. Dat betekende vier jaar lang op een boot waar je niet geacht wordt veel rond te lopen, en als je van de boot afstapt kom je op een plek waar je zo snel mogelijk weer weg wil, een echte doorheenreisplek. Couturier ziet Engeland en Frankrijk als twee kanten van de spiegel, want de plekken waar je van de boot stapt zijn in beide gevallen letterlijk onleefbaar, en normaalgesproken zou je er geen blik aan wagen, zo lelijk is het er allemaal.

Maar wat dat betreft verricht Couturier een klein wonder, want hij licht in zijn boek Through the Looking Glass steeds een object uit de ruimte en maakt daar een simpele maar sterke penseeltekening van, die op één hele of een dubbele pagina te zien is, waardoor je ineens toch wat beter naar de foto’s van de havens gaat kijken.

Daarnaast voert Couturier zichzelf op als “de idioot” die kijkt wat hij in dit doodse landschap nog kan betekenen, of hij er nog iets van leven in kan blazen wellicht.

Het levert, alles bij elkaar, een merkwaardig, verstild boek op met een bijna meditatieve werking, wat voor zo’n troosteloze omgeving toch opmerkelijk genoemd mag worden.

Through the Looking Glass is een bijzonder, verrassend kunstenaarsboek waar je bijna vanzelf stil van wordt.

• Michel Couturier – Through the Looking Glass – ARP2 Editions – MER Paper Kunsthalle – ISBN 9782930115450