De “verloren werkelijkheid” uit de titel van het boek met werk van Marcus Sendlinger is soms heel herkenbaar terug te vinden in zijn werk. Sendlinger maakt grote schilderijen (meestal ruim twee meter hoog), die vaak voor een deel collages zijn, met fragmenten van foto’s of posters die soms nauwelijks herkenbaar zijn. Daar gaat hij vervolgens met spuitbus en verfkwast mee aan de slag. Het resultaat is verbluffend, ergens tussen chaos en structuur in.

Het zijn uitenidelijk schilderijen geworden die een grote samenhang vertonen en waar je eindeloos lang naar kunt kijken voor je alle geheimen doorgrond hebt. Je hebt het gevoel dat je met het werk van een ouderwetse tovenaar te maken hebt, die uit een berg afval iets buitengewoons en prachtigs weet te creëren.

Een indrukwekkende balanceer-act waarbij het eindresultaat altijd evenwichtig en uitgekiend oogt. En toch moet je als kijker ook moeite doen om je weg te zoeken. Er wordt aandacht en concentratie gevraagd.

Op een vreemde manier stralen de schilderijen niet alleen rust uit, maar sprankelen en spetteren ze je tegelijkertijd tegemoet. Pure energie, bedwongen en voor héél even tot stilstand gebracht door een opmerkelijk kunstenaar.

• Marcus Sendlinger – Lost Reality – Kerber Art