In het Groninger Museum kun je momenteel een tentoonstelling bewonderen met schilderijen van het Russische landschap. De opmerkelijkste schilder van het gezelschap dat je daar kunt bekijken is Ivan Shishkin. Grote schilderijen van landschappen die op zich niet zo indrukwekkend lijken, maar dat door toedoen van deze schilder wel worden. De lichtval en de compositie zorgen ervoor dat je een hele tijd voor een enkel schilderij kunt doorbrengen voordat je het gevoel hebt dat je het nu wel gezien hebt. Als je er oppervlakkig langs zou lopen zou je kunnen denken dat het hier om “koektrommelkunst” gaat, maar als je wat langer bij Shishkin stilstaat worden zijn schilderijen steeds beter. Kijk zelf maar eens bij Olga’s Gallery, waar je elk schilderij kunt vergroten door er op te klikken.

Het is wel opmerkelijk dat juist het Groninger Museum, dat altijd alleen maar open stond voor de avantgarde van nu, en waar figuratieve kunst altijd taboe leek, nu voor de Russen overstag gaat. Het begon met de tentoonstelling van Repin, een paar jaar geleden, en vanwege het enorme succes van die tentoonstelling nu dus het Russische Landschap. Voor de Groninger figuratieven lijkt het een wat wrange ontwikkeling, want het gezegde “wat je van ver haalt is altijd lekker” lijkt hier wel heel sterk op te gaan. Hoog tijd dus om eens een grote tentoonstelling te organiseren met hedendaagse Groninger figuratieven. Wat te denken van de Waddenschilders bijvoorbeeld? Het Groninger landschap bij uitstek, zou je zeggen. Ik durf te beweren dat het een tentoonstelling op zou leveren die zeker zo interessant is als deze Russische, al is Shishkin de moeite meer dan waard.