We kwamen het werk van Timm Ulrichs tegen in de catalogus bij de tentoonstelling Landschap zonder Horizon. Daar bleek hij de enige te zijn die de zaak omdraaide – Horizon zonder Landschap is voor zijn foto’s een betere omschrijving.

Intrigerend is het wel. Iedereen die wel eens ouderwetse fotorolletjes in handen heeft gehad weet dat er altijd een merkwaardige rest-rand overblijft die normaalgesproken meteen wordt weggegooid.

Ulrichs keek gelukkig wat beter en drukte een aantal van die randnegatieven af, waardoor je het gevoel krijgt dat je naar een horizon zit te kijken waar de boel hevig in brand staat, of waar door de mist alles wat vaag oogt.

Zelf gaf hij de beelden als titel Landschafts-Epiphanien mee.