Max Wechsler verscheurt kranten en gaat vervolgens met een kopieerapparaat aan de slag om de teksten nog eens te verkleinen of te vergroten en zorgt er uiteindelijk voor dat ze onleesbaar worden. De opmerkelijke collages die hij er dan mee maakt zijn intrigerend – ze hebben geen compositie, geen duidelijk afgebakende rand, geen boven- of onderkant, maar er is wel kunst ontstaan met een grote zeggingskracht.

De kunstenaar lijkt de krantenpagina’s te hebben bewerkt om ze als een stuk gestolde geschiedenis weer terug te geven aan de wereld. De woorden zijn verdwenen, maar de herinneringen, de emoties, de geschiedenis lijken in deze werken bevroren te zijn, verstild vastgelegd.

De ondertitel van het overzichtsboek van zijn werk is “Das Atmen der Stille” – het ademen van de stilte.
Max Wechsler vertrok als dertienjarige uit Berlijn, op de vlucht voor de Nazi’s en woont sindsdien in Parijs. Hij beschrijft zijn werk zelf als “schilderen zonder penseel”.

Er zijn werken van hem te zien die bijna wit zijn, maar er zijn ook loodgrijze bij, en sommige zijn bijna zwart, maar de verbazingwekkende stilte die ze allemaal uitstralen is het opmerkelijkste aan al deze werken. Een bijzondere stilte, alsof je in het oog van de orkaan zit – daar kan het ook even oorverdovend stil zijn.

Het werk van Max Wechsler heeft een bijzondere en buitengewoon fascinerende aantrekkingskracht – je blijft kijken, omdat de onderhuidse spanning onverklaarbaar lijkt. Je weet dat het werk niet te ontcijferen valt, maar er wordt zonder iets te zeggen ontzettend veel op de kijker overgebracht. Mysterieus werk met een immense zeggingskracht. Groots.

• Max Wechsler . Das Atmen der Stille – Jovis Verlag – ISBN 978-3-86859-190-3