Bellowhead is met voorsprong de beste
liveband die er momenteel
rondloopt. De elfkoppige Britse folkband weet met een jazzy aanpak en
wereldmuziekinvloeden en een buitengewoon energieke en intelligente aanpak
niet alleen iedereen de dansvloer op te krijgen, maar ook de verfijnde
muziekliefhebber tot lyrische fan te maken. Opwindende muziek, die met één
voet in de traditie staat terwijl ze op een woeste manier experimenteren met
blazers die andere partijen spelen dan strijkers, en in een ander ritme ook
nog, terwijl het wel allemaal perfect past en de opwinding er alleen maar
groter van wordt. Ze weten de meest onwaarschijnlijke muziekstijlen door
elkaar te roeren en er een bijzonder vlammend nieuw brouwsel van te maken -
jazz, funk, rock en folk vormen de basis, maar er wordt vaudeville
bijgevoegd, Engelse music hall, New Orleanse marsmuziek, terwijl hier ook af
en toe een doedelzak in de strijd gegooid wordt, naast de accordeon, de
strijkers, de blazers en de niet te onderschatten percussie. Soms is de
extreme anarchie van een Zappa of Beefheart niet ver weg (Little Sally
Racket), en even later weet zanger Jon Boden je diep te raken met de
definitieve versie van Brel's Amsterdam.
Hedonism is, kortom, wederom een magnifiek meesterwerkje van deze
onovertroffen band. Het mooie van dit album is bovendien dat er ook ruimte
is voor de subtiliteiten die in de pure energie van de live optredens soms
verloren dreigen te gaan, al weet de band daar vaak ook prachtige stiltes af
te dwingen. En nog iets - Jon Boden is een fantastische zanger, die zo
gemakkelijk zingt dat je bijna over het hoofd ziet hoe goed hij is.
Adembenemend goed dus. De beste mannelijke zanger van dit moment, durf ik
zelfs te beweren. Hedonism is een absolute, onvoorwaardelijke aanrader!
