|
|
bruce roper - accidental english |
|
|
Bruce Roper is een singer/songwriter die al meer dan twintig jaar meedraait,
en die daardoor waarschijnlijk het gevoel heeft dat hij niets meer hoeft te
bewijzen. Op zijn album Accidental English klinkt hij in ieder geval
uitermate relaxed, terwijl er ondertussen toch op het scherpst van de snede
muziek gemaakt wordt. Luister maar eens naar de manier waarop de gitaar en
de mandoline onder zijn zang in het nummer Cowboy doorspelen. Dat is toch
bijna spannend te noemen, terwijl de muziek tegelijk ontspannen klinkt. Dat
is knap. Roper is bovendien geen man van uitmelken. Als een liedje aan een
minuut genoeg heeft duurt het bij hem ook gewoon een minuut, moet het vier
minuten duren, dan duurt het vier minuten. Dat klinkt vanzelfsprekend, maar
veel songwriters herhalen eindeloos refreinen en weten een liedje soms
behoorlijk op te rekken. Het is een verademing iemand aan het werk te horen
die in een liedje gewoon vertelt wat hij vertellen wil en dat is dat.
Heerlijk. Mooie liedjes, prachtige arrangementen, een aangename stem, een
meer dan uitstekend album. Roper kenden we overigens al van het onvolprezen trio Sons of the Never Wrong, maar het is erg leuk om nu een soloplaat van de man te hebben. Een absolute aanrader voor liefhebbers van goede liedjes en americana en rootsmuziek.
Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.
|
