Drie Nederlanse bands die één merkwaardig ding gemeenschappelijk hebben – ze zingen alledrie in het Engels en ze doen dat alledrie niet al te best, waardoor je bij hun steenkolenengels af en toe op de verkeerde plaatsen in de lach dreigt te schieten. Dat gezegd hebbend wil ik het hier verder alleen over de muziek hebben, want die is in alledrie de gevallen dik in orde, en meestal zelfs meer dan dat, waarbij ik moet zeggen dat Taneytown qua Engels het beste uit de bus komt, met slechts een paar minimale schoonheidsfoutjes…

AlascA – Actors & Liars

Alasca is eigenlijk de softste band van deze drie – je zou ze een soort nu-folkband in de geest van Fleet Foxes kunnen noemen, met fraaie gelaagde arrangementen, mooie liedjes die ook blijven hangen, mooie samenzang en ingenieuze composities. Prima plaatje.

PAF – Heading for Crazy Times

PAF staat voor Palthe and Friends. Jan Palthe is de frontman van deze band die op momenten doet denken aan Herman Brood’s Wild Romance in hun beste tijden – stevige rock dus. Palthe schreef liedjes voor zijn overleden zoon, dus vrolijke kost is dit niet, maar wel mooi stevig bluesrockwerk, met lekkere blazerspartijen.

Taneytown – Ashes to the wind

Taneytown is een countryrockband uit Groningen, met de nadruk op rock, want de heren gaan er heerlijk stevig tegenaan in Ashes to the Wind. Dit is een album dat echt van internationaal niveau is. Driving My Life Away klinkt lekkerder dan het origineel, en ook verder rockt het van begin tot eind, waarbij de country-instrumenten er wel net even de juiste sjeu aan geven. Een verrukkelijk album!

• Alasca – Actors & Liars – King Forward Records – Rough Trade
• PAF – Heading for Crazy Times – Marista
• Taneytown – Ashes to the Wind – Marista MCD 9614

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.