Ik had net zitten genieten van het eerste deel van The Best of Aly Bain toen er nog twee cd’s binnenkwamen van  singer/songwriters met een sterk op die van Aly lijkende voornaam. Ik geloof niet echt in toeval, dus zo komen ze, hoewel ze enorm van elkaar verschillen, samen in één recensie terecht – Ally Kerr en Ali Eskandarian.

Ali Eskandarian

Ondanks de exotische naam klinkt Eskandarian als een gewone Amerikaanse singer/songwriter die zijn liedjes in een Americanaverpakking brengt. Bij het eerste nummer denk je even met de zoveelste reïncarnatie van His Bobness te maken te hebben, maar Eskandarian blijkt wel degelijk zijn eigen geluid te hebben en geheel eigen liedjes te schrijven. Hij werd op Amerikaanse grond geboren uit Iranese ouders, heeft een tijd in Iran gewoond, maar hij vluchtte met zijn familie naar Duitsland waar ze politiek asiel kregen. Later gingen ze naar Amerika waar Eskandarian de middelbare school deed en een acteursopleiding volgde, tot de muziek sterker bleek. In zijn muziek hoor je dat allemaal wel een beetje terug – er zit soms een vleugje oosterse muziek doorheen, of een snufje krautrock. Maar het gaat vooral om de liedjes, en die zijn goed (luister maar eens naar het wrange Johnny Goes To War), net als de zang van Eskandarian. Prima plaatje.

Ally Kerr

Ally Kerr is een Schotse singer/songwriter die een stuk minder cynisch is dan zijn bijna-naamgenoot Ali. Denk aan de luchtige rinkelpop van Belle & Sebastian, aan feel-good muziek en soms wat al te zoete liedjes. We vinden op Off The Radar vooral liefdesliedjes die niet al te veel om het lijf hebben. Lekkere, luchtige softpop voor een zorgeloze warme zomeravond. Leuke liedjes die goed in het gehoor liggen, maar als het op kiezen aankomt geef ik toch de voorkeur aan het wrange cynisme van Eskandarian.
 

• Ali Eskandarian – Nothing To Say – Wildflower Records WTL1321
• Ally Kerr – Off The Radar – Much Obliged Records MOR002