Alternatieve rock is een brede categorie, maar als je je eigen muziek bestempelt als “alternative” geef je in ieder geval al aan dat je ambitieus bent, en soms misschien ook wel een beetje pretentieus. Maar het kan binnen deze categorie werkelijk alle kanten op gaan. We pikken een paar fraaie voorbeelden uit de golf alternativo’s van de laatste maanden.

Last Man Standing

Last Man Standing is een band uit het Engelse Leeds. Ze beginnen hun cd met een instrumental waarin een klarinet de hoofdrol vervult. Het is een wat merkwaardig walsje dat je eigenlijk op het verkeerde been zet, want verderop wordt er wel degelijk gezongen, en de band gaat ook binnen deze cd al alle kanten op, met messcherpe rockgitaren, maar ook cabareteske zang die soms bijna tegen de oud-engelse vaudeville aanhangt. Toch zit er steeds een scherp of ruw randje aan waardoor het spannende muziek blijft. Melancholie en psychedelica krijgen ook hun plek op dit debuutalbum, waardoor het een tamelijk gevarieerd cd’tje is geworden dat overigens toch een redelijke eenheid uitstraalt.

Viarosa

Moord- en doodslagliedjes, op sombere toon gebracht, met ingetogen begeleiding van jankende maar soms ook mierzoete violen, met regelmatig bloedmooie samenzang. Hier wordt een zwarte wereld geschetst, maar dat wordt gedaan met prachtige muziek. Soms is het allemaal op de rand van bombastisch, maar over het geheel genomen blijven ze steeds aan de goede kant van de streep. Geen kitsch dus, maar intens gezongen duistere liedjes die onder de huid kruipen.

Count To Fire

Nog een Britse band, die duidelijk geïnspireerd lijkt door Americanabands. Toch geven zij er hun volstrekt eigen draai aan. De vier bandleden zijn buitengewoon goed, waardoor met name zowel piano als drums een sterk stempel drukken op de muziek, en er een gedrevenheid ontstaat die de prachtzang magnifiek ondersteunt. De liedjes zijn wat aan de sombere kant, maar wel erg goed, en de lekker jagende drummer zorgt ervoor dat de somberheid niet op een vervelende manier overheerst.