
banjoman - a tribute to derroll adams
Zelden kregen we zo’n adembenemend mooie cd in onze schoot geworpen als Banjoman – a tribute to Derroll Adams. Daarbij moeten we eerst met het schaamrood op onze kaken bekennen dat we nooit eerder van Derroll Adams gehoord hadden, en dat de cd ons vooral interessant leek omdat we bezig zijn met een reeks artikelen over muziekinstrumenten en de belangrijkste spelers per instrument. Bovendien kenden we de belangrijkste mensen van deze cd eigenlijk alleen van naam (Hans Theessink), of waren we ze al een tijdje uit het oog verloren (Arlo Guthrie en Donovan). Dat gezegd hebbend moeten we concluderen dat er heel wat valt in te halen, en dat we dat dankzij deze fantastische cd zeker zullen doen.
Derroll Adams was een Amerikaan die het tweede deel van zijn leven in Europa heeft gewoond, het grootste deel van de tijd in Antwerpen. Dankzij het uitgebreide boekje bij de cd kun je uitgebreid kennis nemen van het hele turbulente leven van de man, en dankzij een hele reeks interviews en teksten van vrienden kom je er ook achter waarom deze man zoveel indruk maakte, waar hij ook maar speelde. Het lijkt er sterk op dat vooral zijn collega’s haarscherp zagen wat de kracht was van deze man. Hij bespeelde de vijfsnarige banjo, en dat instrument was een liefde voor het leven. Het meest opmerkelijke was dat hij zacht speelde, wat zeker bij een instrument als de banjo helemaal niet vanzelfsprekend is. Voeg daarbij een zware, warme stem en je ziet het bijna voor je: iemand die zacht zingend en zacht spelend het publiek stil weet te krijgen.
Het bijzondere van deze tribute-cd is, dat iedereen die er aan meedoet er ook in slaagt met zachte overtuigingskracht te boeien. Ik heb in ieder geval vijf kwartier met open mond en soms met een brok in de keel zitten luisteren, en daarna nog een keer, en nog een keer.
Naast Hans Theessink, Arlo Guthrie en Donovan vind je bijdragen van Ramblin’ Jack Elliott (zelf een folklegende), Dolly Parton, Ralph McTell (die een prachtig zelfgeschreven lied over Adams zingt), Allan Taylor (ook met een lied over Adams), Billy Connolly, Tucker Zimmerman, Youra Marcus, Wizz Jones en Happy Traum. En hoewel de opnames overal zijn gemaakt (in Oostenrijk, Engeland, Amerika en België) is de sfeer van de cd over de hele linie hetzelfde: ingetogen en toch zeer geïnspireerd.
Er zijn nog wat verrassingen te vinden op dit schijfje. De samenwerking tussen Theessink, Guthrie en Donovan bijvoorbeeld doet je verlangen naar een hele cd van dit gelegenheidstrio. Schitterend. Hans Theessink is een Tukker die al een tijd in Wenen woont en die over de hele wereld optreedt en die in Amerika bekender lijkt dan hier. Hubert van Hoof zei over hem: “als we Hans Theessink in de uitzending hebben bellen er altijd mensen op met dezelfde vraag: Wie is deze man? Zijn er ook platen van?” Met name Theessink is voor mij de grote ontdekking van deze plaat.
De liedjes zijn voor een deel door Derroll Adams geschreven, deels zijn het liedjes die graag door hem gezongen werden en er zijn een paar liedjes te horen die over de man zelf gaan. Dat levert mooie portretjes op van een bijzondere performer.
De opbrengst van de cd gaat naar de familie van de inmiddels overleden Adams.
Zoals je dat wel vaker ziet bij kleine platenmaatschappijen is de verpakking weer tot in de puntjes verzorgd, met een boekje vol interviews, het levensverhaal van Adams en alle songteksten. Bovendien krijg je ruim vijf kwartier adembenemend mooie muziek.
De cd is tegelijkertijd uitgebracht op de platenlabels van beide producers. Dat zijn Arlo Guthry (Rising Son Records) voor Amerika en Hans Theessink (Blue Groove) voor Europa. Je kunt de cd daar ook bestellen.
Banjoman – a tribute to Derroll Adams – Blue Groove CD BG-1420