We waren hier al eerder razend enthousiast over de wereldfusieband Baraná, en toen we hoorden dat ze dit jaar nog maar één keer zouden optreden zijn we onmiddellijk afgereisd naar Dieren, waar de band in de tuin van Kasteel Middachten op de laatste zondagmiddag van juli vanaf half twaalf op zou treden. De omstandigheden waren bepaald niet optimaal te noemen – om te beginnen regende het, en de soundcheck verliep rampzalig (waardoor de muzikanten elkaar tijdens het concert slecht konden horen) en Steven Kamperman en Behsat Ühvez moesten met maar liefst drie invallers spelen. Het tekent de kwaliteit van de band dat het toch een fantastisch topconcert werd.

Dat had voor een deel te maken met de fenomenale Behsat Ühvez, die niet alleen prachtig op de saz speelt (de saz is een soort kleine variatie op de oud), maar die ook, zoals hij dat zelf noemt, geweldig kan “trommelen”. Daarbij is hij een fantastische zanger, en kan hij heerlijk improviseren. Baraná is de band van Ühvez en Steven Kamperman, en daar hebben we meteen de tweede sterke troef – Kamperman is een fantastische jazzsaxofonist die in wereldmuziek een uitdaging vindt waarin hij zich totaal kan uitleven en waarin hij ook zijn eigen nadrukkelijke inbreng heeft.

Dat betekent in de praktijk dat die twee samen met de drie geweldige “gastmuzikanten” Turkse muziek spelen alsof het jazz is, en dat ze daarbij een volstrekt natuurlijk klinkend uniek eigen geluid weten te creëren. Een sound zoals je die nergens anders hoort. Voor puristische jazzliefhebbers is het wellicht te veel wereldmuziek, de liefhebbers van de anderstonige, subtieler ritmische Turkse muziek vinden de aanpak soms te jazzy, maar voor iedereen met open oren is het een puur genot om het muzikale avontuur van de heren te kunnen volgen.

Dat avontuur begon overigens als een eenmalig bedoelde samenwerking tussen Behsat Üvez en Steven Kamperman, die niet alleen tot een stevig muzikaal partnerschap leidde, maar ook tot een persoonlijke vriendschap. En Baraná is nog lang niet uitgespeeld – in september wordt de cd van het Baraná Trio verwacht (Üvez, Kamperman en een accordeonist). Maar dit terzijde.

Er mocht tijdens dit concert overigens ook gelachen worden, bijvoorbeeld bij een absurdistisch acapella nummer waarin alle instrumenten even worden weggelegd, en er wordt ook niet teruggedeinsd voor een Turkse tango. Kortom – in elke bezetting van Barana valt er veel te beleven, en een live optreden als dit is extra leuk omdat er, zoals het bij goede jazz past, inventief geïmproviseerd wordt. Je weet dus nooit precies wat je kunt verwachten. Voor buitenconcerten wordt meestal teruggegrepen op het quintet, omdat de subtiliteiten van de “Barana Big Band” buiten volledig wegwaaien. Waarmee overigens niet gezegd is dat deze band niet subtiel speelde.

Wij hadden aan het eind van de tweede sessie kramp in onze kaken omdat we ongemerkt, net als de superieure drummer, twee uur genietend hadden zitten grijnzen. En dat het regende deed er helemaal niet toe. Voor iedereen die er niet bij was – behalve de geweldige cd die we al eerder hebben aangeprezen is er ook nog een zeer aan te raden live-cd te koop waarop de band in volledige bezetting te horen is:

• Baraná & Co – Live at the music meeting – LopLop Productions LLr 011

Bovendien kun je op hun site een film van ruim een uur bekijken van dat live-optreden.