België heeft een zeer rijke traditie van fanfares en harmonieorkesten, en die roots worden de laatste tijd op een tamelijk spectaculaire manier aangeboord door orkesten die de knusse fanfaretraditie combineren met de strakke en feestelijke aanpak van Balkan Brass, terwijl ook de invloed van de eurojazz van Willem Breuker regelmatig doorklinkt. Daarnaast zijn er de melancholie van de klezmer, en mediterrane en oosterse invloeden. Het resultaat is zonder meer opwindend te noemen, en direct aansprekend, terwijl er ook voor liefhebbers van intelligente muziek het nodige te genieten valt. Het Orchestre International Du Vetex is het ultieme voorbeeld van deze aanpak. Met Flamoek Fantasy maakten ze een verslavende, vrijwel instrumentale plaat die alles in zich heeft om een klassieker te worden op het terrein van de nieuwe Belgische Brass. Luister naar het schitterende slotnummer Verdomme Veerboot, dan merk je dat het onmogelijk is bij deze muziek onverschillig te blijven.

Va Fan Fahre combineert eurojazz met balkanbrass en fanfare en roert er bovendien de nodige wereldmuziek doorheen, waardoor een jarendertigscat wordt afgewisseld met een vlammend oosters lied. Passie en plezier gaan op hun tweede album Zet Je Maar perfect samen.

Klezmic Zirkus maakt geen echte klezmer, en ook geen echte circusmuziek, maar een soort avantgardistische blazersfantasie, die van begin tot eind de spanning erinhoudt, met vrij forse bijrollen voor accordeon en viool. Maar het zijn ook hier vooral de blazersarrangementen die je van je sokken blazen, en die voor die opmerkelijke combinatie van opwinding en melancholie zorgen die deze muziek zo bijzonder maakt. Alledrie wereldniveau, alledrie absolute aanraders.