Als je Lou en Peter Berryman voor het eerst hoort denk je dat je een stel stripfiguren hoort zingen. Een ouwe kraai en haar maatje, zoiets. Ze begeleiden zichzelf op accordeon (Lou), en gitaar (Peter), en dat klinkt allemaal vrij knullig. Ik heb dan de neiging om zo’n cd meteen weer weg te leggen, maar de Berrymans hebben toch iets extra’s, iets bijzonders.

Ze doen wat denken aan Joods cabaret, en het is jammer dat je ze er niet bij kunt zien, want ik ben ervan overtuigd dat je dan meteen met veel meer aandacht naar de teksten zou gaan luisteren. En als je dat doet ben je ook meteen verkocht, want die teksten zijn heel erg leuk. Neem het liedje over meneer en mevrouw Noach, die een checklist doorlopen: “Heb je de schapen? Ik heb de schapen. En de bacillen? Heb ik. Heb je giraffes? Giraffes aanwezig. En wormen? Eén paar wormen. Heb je de scroichas? Scroichas? Geen scroichas? Noah!” En zo komen er in dat ene liedje nog heel wat dierensoorten langs die het niet tot Noachs ark gered hebben.

En zo maken de Berrymans meer absurde nonsensliedjes, afgewisseld met filosofische teksten en ontroerende liedjes, alles met humor gekruid. Muzikaal gesproken valt er bij de Berrymans niet veel opzienbarends te beleven, maar als je van hele grappige liedjes houdt moet je beslist eens naar ze luisteren.

• Lou and Peter Berryman – The Pink One – Cornbelt Records CR 14
• Lou and Peter Berryman – Love Is The Weirdest Of All – The music of Lou and Peter Berryman (2cd) – Cornbelt Records CR 15