Big Low is vooral het project van de in Nederland wonende Australiër Dan Tuffy. Hij schreef vrijwel alle nummers (naast twee traditionals en een prachtige versie van Dark As A Dungeon), en arrangeerde ze met Michiel Hollanders en Marc Constandse, die we net als Duffy ook kennen uit Parne Gadje. Het lijkt wel of deze mannen alleen maar beter en intenser gaan musiceren met elke plaat. En intiemer. Het lijkt wel of ze met zijn drieën rond een microfoon kruipen om soms bijna fluisterend hun muziek aan ons toe te vertrouwen.

En dat fluisteren begint soms al bij het percussiewerk (of is dat de fietsbandenbas?) waarmee een nummer als Brother Joe begint. Een vingerknip klinkt dan even later bijna als een zweepslag. Ze weten je op deze manier wel op het puntje van je stoel te houden.

Tuffy noemt zijn muziek zelf Australiana of New Folk, en dan weet je al dat hij met Big Low nauwelijks ergens in te delen is, en zoals we weten hebben we dan met de interessantste muziek te maken. Muziek die onder je huid kruipt in dit geval. Onheilspellend soms, maar ook warm en sympathiek. Je hoort smeulende passie, al is die van de enigszins introverte soort. En je hoort de kracht van goede muziek. Een louterende plaat, en muziek om ernstig verslaafd aan te raken. Een absolute aanrader.