Luka Bloom is het jongere broertje van de Ierse levende legende Christy Moore. Als je dan op je eigen manier muziek wil gaan maken kan dat op verschillende manieren. In dit geval koos Barry Moore voor een naamsverandering, en Luka Bloom is nu in Nederland bijna bekender dan zijn oudere broer. Hij ging ook weg uit Ierland, woonde onder meer een paar jaar in Groningen en heel lang in Amerika. Bloom presenteerde zich tot voor kort als de ultieme singer/songwriter, waarbij zijn eigen gitaarbegeleiding centraal stond. Met zijn nieuwe cd Tribe breekt hij wat met die traditie.

Tribe begint bijna psychedelisch, met achterstevoren afgespeelde banden, en dat is nog maar het begin. We worden voortdurend verrast door opmerkelijke arrangementen en geluidscompilaties, terwijl Bloom de liedjes, die hij allemaal schreef samen met Simon O’Reilly, uiterst ontspannen zingt. Croonen is het nog net niet, maar de laidback zang in combinatie met de fraaie ondersteuning levert wel een relaxed album op, dat toch, juist ook weer door die merkwaardige, opmerkelijke arrangementen, steeds spannend blijft.

Een absolute topper is wat mij betreft Homeless, een gesproken “thinking man’s blues” die over een fascinerend geluidstapijtje wordt uitgesproken. Prachtig en indringend. Maar de hele cd is de moeite waard, de intelligente arrangementen en soundscapes van O’Reilly blijken de liedjes van Bloom op een fraaie manier te versterken.