Brennen Ernst is een piepjonge gitarist (hij is als hij dit album opneemt zeventien!) die pas drie jaar gitaar speelt, maar die op een ongelofelijke manier volwassener klinkt als menig veteraan. En dat niet alleen, hij durft ok repertoire te spelen waar niet iedere gitarist zijn vingers aan zou durven branden, zoals de C Jam Blues van Duke Ellington. Hij heeft de hulp van een paar geweldige musici, waaronder fiddler Casey Driscoll, mandolinespeler Taylor Baker en gitarist Danny Kincely, maar het zijn vooral de arrangementen die verrassen, en het spannende spel van Ernst.

Bluegrass gaat hier bovendien een verbond aan met jazz, en dat pakt geweldig goed uit, zeker als ook saxofonist Rusty Mason voor twee nummers aanschuift. Bekende nummers worden fris en nieuw gespeeld op een manier die Brennen Ernst meteen stevig op de muzikale kaart zetten. Luister maar naar de fragmenten van standards als Ain’t She Sweet of Tenderly. En dan heb je de bloedmooie versie van het titelnummer nieteens gehoord, of de momenten waar hij laat horen dat hij werkelijk virtuoos en razendsnel kan spelen, zoals in Cherokee of Alabamy Bound. Brennen Ernst is een gitarist om te blijven volgen, maar deze debuut-cd is al meteen een magnifiek pareltje.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.