Mark Schatz en Bryan McDowell zijn allebei multi-instrumentalisten die hun sporen in de bluegrass- en stringbandwereld al ruimschoots verdiend hebben. Ze speelden in de bands van alle grote namen – Bela Fleck, Tim O’Brien, Tony Rice, John Hartford, Nickel Creek, Ron Block, Molly Tuttle en veel meer. Je kunt hun namen dan ook op heel wat sublieme bluegrass-georiënteerde cd’s tegenkomen.

Mark Schatz is bekend geworden als contrabassist, en heeft als bluegrassbassist dan ook de nodige prijzen gewonnen, maar hij heeft zich inmiddels ook ontwikkeld tot een virtuoos clawhammer banjospeler, en in die hoedanigheid horen we hem hier meestal, want zijn composities zijn vaak voor de banjo geschreven, zoals Kensington Station. Daarnaast speelt hij hier ook mondharp, jawbone, gitaar, stampt hij met zijn voeten het ritme en zingt hij een voortreffelijke tweede stem. Bryan McDowell speelt fiddle, gitaar, mandoline, banjo en hij zingt. Zijn eigen liedjes, zoals het schitterende Cruso Flood, dat in de verte wat aan John Hartford doet denken, springen er echt uit, maar ook als hij Dylan’s One Too Many Mornings zingt ga je echt even luisteren.

Schatz en McDowell speelden al samen in de Clare Lynch Band, maar vanaf begin 2020 gingen ze als duo aan de slag, en dat blijkt een gouden idee te zijn. Alles werd in de kleine kelderstudio van Mark Schatz opgenomen, en dat leverde een mooie, intieme maar buitengewoon energieke verzameling opnames op waar het speelplezier werkelijk van afspat. Heerlijk plaatje!

Luister hier naar een paar fragmenten: