Merl Johnson is een multi-instrumentalist, die net zo gemakkelijk de banjo als de mandoline of de fiddle bespeelt, maar op zijn solo-album Better Man beperkt hij zich tot de mandoline en de fiddle, terwijl hij ook nog zingt. Bovendien heeft hij twee van de leukste nummers op het album zelf geschreven – You’ll find Monroe written here, wat een buitengewoon inventieve ode aan mandoline-legende Bill Monroe is, en het heerlijke Amandalyn.

Merl Johnson laat vooral horen dat hij niet alleen een verbluffend goede mandolinespeler en fiddler is, maar dat hij ook geweldig kan zingen, zeker in combinatie met de fantastische tenor van dobrospeler Jay Sarling – samen vormen ze het ideale bluegrassduo, want hun stemmen pakken prachtig bij elkaar. Luister maar eens naar Carter Stanley’s Sweetest Love, dat we nog nooit zo mooi hebben gehoord als hier.

We kunnen nog veel meer hoogtepunten noemen, want er wordt door de hele band buitengewoon geïnspireerd gespeeld, met Dick Smith op banjo en als ritmesectie Stefan Custodi op bas en Danny Knicely op gitaar. Er zijn ook nog wat gasten te horen als Brennen Ernst op clawhammer banjo, Tad Marks en Jenny Leigh Obert op fiddle en Tom Mindte die meezingt. Traditionele bluegrass, zou je kunnen denken, maar de aanpak is wel zo dat een veel breder publiek hiervan kan genieten. Tijdloze muziek, subliem gespeeld, een absolute aanrader.

Luister hier naar een paar fragmenten: