Viper Central begon als een pure bluegrassband in het westen van Canada, maar gaandeweg werden ze wat minder puristisch en lieten ze pedal steel en en andere instrumenten toe en gingen ze zelfs een beetje western swingen op bepaalde momenten. Ik hou daar wel van, een stringband die het avontuur opzoekt. Ze schrijven voor het grootste deel hun eigen materiaal, en dat is erg goed, met liedjes die verhalen vertellen en die echt ergens over gaan. Kathleen Nisbet schrijft de meeste liedjes, zingt goed en speelt voortreffelijk fiddle, maar onderschat de drie mannen niet, want met name de gitarist is fenomenaal (een goede slaggitarist is zeldzaam tegenwoordig) en de samenzang is uitstekend.

The Spirit of God & Madness is een mooi album, met een gevarieerd repertoire, een aantal verrassende gasten, een aanstekelijk programma en je krijgt vooral veel zin in meer. Kijk vooral ook eens naar de live-versie van The Mission, dan kun je zien dat ze met zijn allen rond één microfoon ook geen gek figuur slaan. Alleen zouden ze geen covers moeten spelen – Luxury Liner van Gram Parsons vind ik eigenlijk de enige misser op dit verder sublieme album.

• Viper Central – The Spirit of God & Madness

Luister hier naar een paar fragmenten: