De dvd Bluegrass Journey is eigenlijk voor het grootste deel een festivalverslag. Op het Grey Fox Bluegrass Festival in New York is uitgebreid gefilmd door een stel echte bluegrassfans, en dat kun je merken. De documentaire is aangevuld met beelden van het World of Bluegrass evenement in Kentucky. Gelukkig is het meer een concertfilm geworden dan een documentaire. In het documentaire deel wordt wel duidelijk dat de afstand tussen artiesten en publiek bij bluegrass minimaal is. Overal op het festivalterrein in New York en in de gangen en lobbies in Kentucky wordt muziek gemaakt, door iedereen. Dat geeft een heel bijzonder sfeertje, ook doordat de bluegrassartiesten naast hun optredens ook workshops verzorgen. Door deze film werd me pas goed duidelijk waardoor bluegrass zo’n levende muziekvorm is – iedereen kan gewoon altijd overal met wat vrienden deze muziek spelen, en er is meteen een prima sfeertje.

Dat is meteen ook de bodem van deze dvd. Maar wat het zo’n goede film maakt, dat zijn toch de optredens van de topartiesten die meewerkten – de fenomenale dobrospeler Jerry Douglas, de ongelofelijke, en nog steeds piepjonge mandolinespeler Chris Thile, de uiterst relaxte maar zeer, zeer goede zanger en multi-instrumentalist Tim O’Brien, de meesterlijke gitarist Tony Rice (die helaas al jaren problemen met zijn stembanden heeft, want het was ook nog eens een geweldige zanger), de toppers van de Del McCoury Band, Nickel Creek, enzovoorts. Soms word er op de meest onverwachte momenten geschitterd, bijvoorbeeld als Tim O’Brien, Ronnie McCoury en Chris Thile aan een tent vol mandolinespelers wat voordoen, en dat in een vlammende jamsessie uitloopt, waarbij je de hele tent ziet opveren en “wow” ziet roepen. Maar ook verder is het duidelijk dat bluegrass bij uitstek live genoten dient te worden. Op deze dvd zien we het ene hoogtepunt na het andere. Tony Rice die in zijn eentje staat te spelen en er gitaarspelend voor zorgt dat je op het puntje van je stoel blijft zitten omdat het zo spannend blijft, of Tim O’Brien en Darrell Scott, die zo intens samenzingen dat je er kippenvel van krijgt. Het maakt bij deze muziek ook niet uit hoe je er uitziet, het gaat niet om glitter en entertainment, het gaat puur en alleen om de muziek, en die is geweldig.

Kortom: een dvd waar je om te beginnen een uitstekend humeur van krijgt, maar ook een dvd waar je enthousiast van wordt, en waardoor je de neiging krijgt zelf ook muziek te gaan maken. Voor mijzelf zaten er ook nog een paar ontdekkingen bij – bands die ik eigenlijk niet kende, maar waarvan ik de muziek zeker op ga zoeken – Nickel Creek, de Lonesome River Band en Buddy Merriam & Back Roads bijvoorbeeld.
Eén piepklein minpuntje – er wordt af en toe door de muziek heengekletst. Dat is jammer, en was ook niet nodig geweest. Gelukkig is dat maar op een enkele plek storend. Verder is het voor iedere muziekfan een aanrader.