Goran Bregovic beschouw ik als een van de grote componisten en bandleiders van deze tijd. Hij is voor mijn gevoel de hedendaagse Duke Ellington van Oost Europa. Samen met iemand als Rabih Abou-Khalil begeeft hij zich in het gebied tussen populaire en serieuze muziek, en in het geval van Bregovic wordt zo de volksmuziek van de Balkan en omstreken op een hoger plan getild. Het zijn niet alleen zijn composities die het doen, maar met name de arrangementen, met altijd een grote basisrol voor percussie, zijn altijd superieur. Alle Balkanorkesten die momenteel succes hebben zijn schatplichtig aan Bregovic, die de muziek van de Balkan behandelde zoals Piazzolla de tango behandelde. Serieus en met passie.

Op Karmen with a happy end horen we weer zijn superieure Wedding and Funeral Band, de oosteuropese big band waarmee Bregovic nu al jaren werkt. Hij zet de beste muzikanten uit verschillende oosteuropese landen bij elkaar en doet er iets mee dat vergelijkbaar is met wat Ellington deed. Ellington schreef soms speciaal uitdagende stukken voor bepaalde muzikanten in zijn big band die hij bewonderde, en bij Bregovic heb je het gevoel dat hij dat ook doet. En als hij het niet doet weet hij in ieder geval altijd weer het allerbeste uit die musici te halen, terwijl het bandgeluid altijd even strak blijft. Geen vervlakkende James Lasteffecten hier, maar een band die op zijn allerscherpst zit te spelen en zingen. Overigens is er ook ruimte voor warmte en subtiliteit.

En Karmen is een heuse mini-opera met fragmenten uit Bizet’s Carmen erin verweven, waarbij de zigeunerkant van de muziek en van het verhaal op de voorgrond komt te staan. Een traditionele opera is het niet geworden, maar wel een heel opwindende. Bregovic bewijst weer eens uitgebreid dat hij een klasse apart is.

• Goran Bregovic’s Karmen with a happy end – Mercury 984879-1