Cajun en Zydeco zijn de bekendste vormen van Franstalige Amerikaanse muziek uit het zuiden van de Staten. Dat er binnen die stijlen nog heel wat aan onderscheid valt te maken is begrijpelijk, maar voor onze oren niet altijd meteen evident. Daarom twee voorbeelden van muziek die uit dezelfde bron komt maar die toch geheel anders uitpakt.
 

Dennis Stroughmatt

Stroughmatt speelt fiddle en zingt, en hier speelt hij samen met zijn multi-instrumentale vrouw Jennifer muziek uit het oude Upper Louisiana. Hij omschrijft het zelf als French Creole Fiddle Tunes en ballades.
Stroughmatt is gegrepen door die oude muziek, en soms klinkt hij alsof hij een bijna middeleeuws liedje weer tot leven wil wekken, maar meestal klinkt het allemaal juist erg van deze tijd. Dat komt vooral door de geweldige muzikanten die hier meespelen (onder meer uit de band Creole Stomp), en dan met name ook door de energieke ritmesectie. Pure kwaliteit zorgt ook hier weer eens voor muziek die tijdloos lijkt. En dan doet een muzikale archivaris zijn werk pas echt goed natuurlijk.

New Riverside Ramblers

De New Riverside Ramblers hebben wat minder pretenties of ambities, ze willen gewoon lekkere dansmuziek maken. Dat doen ze geheel in de inmiddels bijna klassieke cajunstijl, waarbij de accordeon centraal staat. De fiddle doet net zo energiek mee uiteraard, en ook hier horen we een prima ritmesectie (bas, drums, gitaar). Er wordt ook hier in het Frans gezongen. Ze spelen een aantal traditionals, maar ook wat nummers van beroemde cajunmuzikanten als DL Menard (Miller’s Cave), Dewey Balfa (maar liefst vijf nummers) en Wayne Toups. Hier wordt de traditie dus gewoon vrij rechtlijnig voortgezet, met ontzettend veel plezier en energie. Gewoon een heerlijk feestplaatje.