neal casal
Neal Casal – Return In Kind – Fargo FA20460
Coveralbum van ondergewaardeerd singer/songwriter
Sinds zijn meesterwerkje Fade Away Diamond Time hebben we altijd een zwak gehad voor Neal Casal. Die eerste plaat blonk vooral ook uit door de mooie stuwende arrangementen, die regelmatig aan Neil Young op zijn best deden denken. Casal heeft inmiddels zes prima albums gemaakt, maar het was nu al een tijdje stil. Zijn laatste plaat is alweer vier jaar oud, en we waren dan ook zeer benieuwd naar zijn nieuwe cd. Return In Kind bevat tien covers, die door Casal gestript zijn tot er alleen een kaal liedje is overgebleven. Je hoort Casal en zijn gitaar of piano, af en toe aangevuld met een bescheiden steelgitaar of orgel. Casal is geen geniale instrumentalist, dus deze plaat moet het vooral hebben van zijn zang, en die is gelukkig precies goed – zeer intens en overtuigend zet hij liedjes van onder meer Gene Clark, Ronnie Lane, Doug Sahm en Johnny Thunders naar zijn hand, waardoor het toch een echte Neal Casalplaat is geworden, intiem en persoonlijk. Alsof je een zelfportret schildert met de schilderijen van anderen.
Neal Casal zal wel nooit meer zulke prachtplaten maken als zijn allereerste, maar na een periode waarin hij het spoor echt bijster leek te zijn is hij nu sterk terug met No Wish To Reminisce, dat op een prettige manier ergens tussen pop en rock balanceert. Casal schrijft nog steeds sterke liedjes en de arrangementen zijn hier gevarieerd en interessant genoeg om de aandacht vast te houden. (Fargo, ***)