De fado, de Portugese blues, leeft als nooit tevoren, met veel nieuwe namen die succesvol zijn, ook buiten Portugal. Gelukkig worden er daardoor steeds meer fado-albums uitgebracht die het anders misschien nooit buiten Portugal gered hadden, zoals het album Fado van Celeste Rodrigues.

Rodrigues is, zoals altijd meteen vermeld wordt, de jongere zus van Amalia, en daardoor ook altijd wat in de schaduw van haar wereldberoemde zus gebleven. Toch heeft Celeste haar hele leven fado gezongen, en dat kun je horen, want veel doorleefder dan hier horen we de fado niet zo heel vaak. Ze is nu in de tachtig en heeft voor het eerst in twintig jaar weer opnames gemaakt met de beste begeleiders die er te vinden waren.

Het opmerkelijkste is eigenlijk nog wel dat haar stem nog niets aan kracht heeft ingeboet, al haalt ze niet zo vernietigend uit als de besten onder haar jonge collega’s. Celeste moet het meer hebben van de diepere passie, van ingetogen verdriet. En er zingt hier iemand die lééft voor de fado, en dat hóór je. Indrukwekkend.

Op 12 februari is Celeste Rodrigues te horen en te zien in het Concertgebouw in Amsterdam