Corky Siegel hoorde ik voor het eerst per ongeluk. Ik had een langspeelplaat gekocht met Gershwin’s American in Paris. Op de achterkant van de plaat stond een compositie van de voor mij volstrekt onbekende Amerikaanse componist William Russo. Het stuk heette Street Music, en Corky Siegel speelde er bluesharmonica. Gershwin heb ik daarna nog maar sporadisch gedraaid, maar Russo en Siegel zeer, zeer vaak. Het klikte duidelijk tussen de bluesman en het klassieke orkest. Dat gevoel had Siegel, die tot dan toe vooral bekend was als frontman van de Siegel-Schwall Blues Band, blijkbaar ook, want hij verzamelde op een goed moment een strijkwartet om zich heen en voegde er een tablaspeler/percussionist aan toe. Hij doopte het gezelschap Chamber Blues en maakte er twee schitterende cd’s mee, die laten horen dat blues en kamermuziek een zeer geslaagd huwelijk kunnen aangaan.

Nu is er de derde cd, en ze zijn zo slim geweest er een live-plaat van te maken. Daardoor wordt namelijk nog beter duidelijk hoe goed deze band is. Het strijkkwartet bijvoorbeeld is niet een standaard klassiek strijkkwartet met musici die alleen zo keurig mogelijk van papier staan te spelen. Dit is een groep buitengewoon flexible strijkers die ook durven en kunnen improviseren. Dat levert niet alleen heel mooie, maar ook zeer spannende muziek op. Het begint meteen al in het eerste nummer, als we een viool-mondharmonicaduel voorgeschoteld krijgen dat zijn weerga niet kent. Zo te horen wordt het publiek er ook aardig door opgezweept. En dat gaat dan ruim een uur lang door, met zeven nummers die voor bluesbegrippen vrij lang duren (gemiddeld zo’n tien minuten), maar die geen moment vervelen. Integendeel, je zit echt een uur lang op het puntje van je stoel. Dat zou je toch niet verwachten bij een kruising van klassieke muziek en blues, maar dit is echt iets heel speciaals. Een absolute aanrader!

• Corky Siegel’s Traveling Chamber Blues Show – Alligator Records ALCD 4901