Uit de archieven van de jaren zestig heeft Sunbeam Records dit keer A=MH² van de legendarische bluesrockband van Clark en Hutchinson opgediept. Het blijkt, ook nu nog, een verbluffend album te zijn. Instrumentaal, in twee dagen opgenomen, en Andy Clark en Mick Hutchison nemen alle instrumenten voor hun rekening, gitaren, drums, percussie, bas, piano, orgel, blaasinstrumenten, alles. Ze weten daarmee muziek te creëren die vooral heel bluesy klinkt, maar ook jazz en rock klinken sterk door. De psychedelica van die tijd worden ook meegenomen, en je hoort zelfs Indiase invloeden doorklinken (luister naar het bijna een kwartier durende Improvisations on an Indian Scale). Toch is het zeker geen zweverig album geworden, integendeel. Het staat nog steeds als een huis en is zonder enig voorbehoud aan te raden voor iedereen die van stevige, door de gitaar gedreven, bluesrock houdt.

Dat geldt bijna nog sterker voor het iets minder experimenteel klinkende bonusalbum dat meegeleverd wordt. Hier hoor je acht nummers lang pittige bluesrock waarin ook uitstekend gezongen wordt. In drie dagen opgenomen, dit keer live in de studio met Walt Monahau op bas en Franco Franco op drums. Een mooi toetje, en verbazingwekkend genoeg nooit eerder uitgebracht. Toch is A=MH² hun echte meesterwerk.