Het lijkt of er ineens een aantal westcoast-singer/songwriters gerijpt is, waarna ze soms na een stilte van twintig of dertig jaar ineens weer een uitstekend album maken. Bij JD Souther pakte dat bijvoorbeeld erg goed uit, bij Steve Noonan misschien iets minder. Greg Copeland maakte met Diana and James, na een stilte van ruim een kwart eeuw een bijzonder fraai meesterwerkje.

Copeland was een jeugdvriend van Jackson Browne, die hier als executive producer vermeld staat. Greg Leisz produceerde het album en hij speelt ook op elk nummer wel een paar instrumenten. En dat doet hij meer dan weergaloos. Er zijn nog een paar topmuzikanten ingehuurd, zoals Phil Parlapiano, en alles klinkt dan ook als de beste folk- en country-geöriënteerde americana die je je maar kunt voorstellen. Dan zijn de liedjes ook nog eens sterk, en is de stem van Copeland aangenaam, licht hees. Door de bedrieglijk simpele, maar magnifieke en geraffineerde arrangementen is het een ouderwetse groeiplaat geworden die alleen maar beter wordt.

En door de melancholie en de intieme uitstraling raakt de muziek je ook nog eens, waardoor het een verslavend mooi plaatje wordt waar je erg aan gehecht kunt raken. Heather Waters en Carla Kihlstedt moeten ook nog even genoemd worden, want zij zetten een paar keer op hun eigen manier een adembenemende, bloedmooie tweede stem neer. Een absolute aanrader.